>>> ساز شناسی :
تعریف ساز:
ساز وسیله ای است برای بیان و اجرای موسیقی. به عبارت دیگر, هر وسیله ای که بتواند صوت موسیقی تولید کند, ساز نامیده می شود.
تعداد ساز ها بسیار زیاد و نامحدود است, به طوری که نمی توان بدون دسته بندی کردن آنها, حتی سازهای مهمتر را شناخت.
در اینجا یک تقسیم بندی ارائه شده که در کشور ما رواج دارد:
در این تقسیم بندی سازها در دو گروه اصلی ایرانی و غربی جای می گیرند.
دسته اول : سازهای ایرانی:
که خود به دسته های زیر تقسیم بندی می شود:
الف) ساز های زهی :
شامل سه دسته است :
1- زهی زخمه ای :
مانند تار , سه تار , دو تار , عود , تنبور , رباب , قانون و ...
2- زهی کوبه ای :
مانند سنتور
3- زهی آرشه ای :
مانند کمانچه و قیچک
ب) سازهای بادی :
مانند نی , سرنا , کرنا , دوزله یا نی انبان , بالابان , مارنای , نرمه نای , کرمیل و ...
ج) سازهای کوبه ای :
مانند تمبک , ضرب زورخانه , دهل , دایره , نقاره , گورگه و ...
دسته دوم : سازهای غربی :
شامل دسته بندی زیر می شود :
الف) سازهای آرشه ای :
شامل ویولن , ویولا ( ویولن آلتو ) , ویولنسل , کنترباس
ب) سازهای بادی :
شامل دو دسته می شود:
1- سازهای بادی چینی :
مانند فلوت کوچک , فلوت , قره نی ( کلارینت ) , قره نی باس ( کلارینت باس ) , ابوا , کورانگله , فاگوت , کنترفاگوت , ساکسوفون و ...
2- سازهای بادی برنجی :
مانند ترومپت , هورن ( کر) , ترومبون , توبا
ج) سازهای ضربی ( کوبی ) :
مانند تیمپانی , طبل ( کوچک و بزرگ ) , سنج مثلث , دایره زنگی , قاشقک , تام تام ( گنگ ) , گسیلوفون
دسته ای دیگر از سازهای غربی هستند که در دسته های کلی فوق نمی گنجند :
مانند پیانو , ارگ , هارپ , گیتار , آکاردئون , ساز دهنی ( هارمونیکا ) , ملودیکا و ...