>>> ساز شناسی :
تعریف ساز:

ساز وسیله ای است برای بیان و اجرای موسیقی. به عبارت دیگر, هر وسیله ای که بتواند صوت موسیقی تولید کند, ساز نامیده می شود.

تعداد ساز ها بسیار زیاد و نامحدود است, به طوری که نمی توان بدون دسته بندی کردن آنها, حتی سازهای مهمتر را شناخت.

در اینجا یک تقسیم بندی ارائه شده که در کشور ما رواج دارد:

در این تقسیم بندی سازها در دو گروه اصلی ایرانی و غربی جای می گیرند.

دسته اول : سازهای ایرانی:

  که خود به دسته های زیر تقسیم بندی می شود:

    الف) ساز های زهی :

      شامل سه دسته است :

        1- زهی زخمه ای :

          مانند تار , سه تار , دو تار , عود , تنبور , رباب , قانون و ...

        2- زهی کوبه ای :

          مانند سنتور

        3- زهی آرشه ای :

          مانند کمانچه و قیچک

   ب) سازهای بادی :

     مانند نی , سرنا , کرنا , دوزله یا نی انبان , بالابان , مارنای , نرمه نای , کرمیل و ...

   ج) سازهای کوبه ای :

     مانند تمبک , ضرب زورخانه , دهل , دایره , نقاره , گورگه و ...

دسته دوم : سازهای غربی :

  شامل دسته بندی زیر می شود :

     الف) سازهای آرشه ای :

        شامل ویولن , ویولا ( ویولن آلتو ) , ویولنسل , کنترباس

     ب) سازهای بادی :

        شامل دو دسته می شود:

1-      سازهای بادی چینی :

  مانند فلوت کوچک , فلوت , قره نی ( کلارینت ) , قره نی باس ( کلارینت باس ) , ابوا , کورانگله , فاگوت , کنترفاگوت , ساکسوفون و ...

2-      سازهای بادی برنجی :

  مانند ترومپت , هورن ( کر) , ترومبون , توبا

    ج) سازهای ضربی ( کوبی ) :

       مانند تیمپانی , طبل ( کوچک و بزرگ ) , سنج مثلث , دایره زنگی , قاشقک , تام تام ( گنگ ) , گسیلوفون

دسته ای دیگر از سازهای غربی هستند که در دسته های کلی فوق نمی گنجند :

مانند پیانو , ارگ , هارپ , گیتار , آکاردئون , ساز دهنی ( هارمونیکا ) , ملودیکا و ...

با توضیحات فوق خانواده ویولن یا همان سازهای آرشه ی غربی مشخص شد, که عبارت بود از : ویولن , ویولا ( ویولن آلتو ) , ویولنسل و کنترباس